Działalność nierejestrowana dla cudzoziemców - nowe zasady

Działalność nierejestrowana stanowi popularną formę drobnej działalności zarobkowej, która pozwala na prowadzenie biznesu bez konieczności wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Ta forma aktywności gospodarczej cieszy się dużym zainteresowaniem ze względu na swoją prostotę i ograniczone formalności. Jednak nie każda osoba fizyczna może z niej skorzystać, a nadchodzące zmiany w przepisach wprowadzą dodatkowe ograniczenia szczególnie dla cudzoziemców.

Wprowadzane zmiany w zasadach prowadzenia działalności nierejestrowanej będą miały szczególnie istotne znaczenie dla cudzoziemców planujących rozpoczęcie takiej aktywności w Polsce. Nowe regulacje wymagają spełnienia określonych warunków dotyczących statusu pobytowego, co może znacząco wpłynąć na dostępność tej formy działalności dla osób niebędących obywatelami Polski.

Podstawowe zasady działalności nierejestrowanej

Działalność nierejestrowana to szczególna forma aktywności gospodarczej, która została stworzona z myślą o osobach chcących prowadzić drobną działalność zarobkową bez konieczności rejestracji w CEIDG. Ta forma działalności charakteryzuje się znacznymi uproszczeniami administracyjnymi, ale jednocześnie wiąże się z rygorystycznymi ograniczeniami dotyczącymi zarówno wysokości osiąganych przychodów, jak i okresu prowadzenia wcześniejszej działalności gospodarczej.

Podstawowym warunkiem prowadzenia działalności nierejestrowanej jest status osoby fizycznej oraz brak prowadzenia zarejestrowanej działalności gospodarczej w okresie poprzednich 60 miesięcy. To długoterminowe ograniczenie ma na celu zapewnienie, że z tej formy działalności korzystają rzeczywiście osoby rozpoczynające swoją przygodę z przedsiębiorczością, a nie doświadczeni przedsiębiorcy próbujący uniknąć obowiązków związanych z prowadzeniem zarejestrowanej działalności.

Drugi kluczowy warunkiem jest nieprzekraczanie miesięcznego limitu przychodów wynoszącego 50% minimalnego wynagrodzenia. Ta kwota jest corocznie aktualizowana wraz ze zmianą wysokości płacy minimalnej i stanowi sztywną granicę, której przekroczenie automatycznie generuje obowiązek rejestracji działalności gospodarczej. Warto podkreślić, że chodzi tutaj o przychody brutto, czyli całkowitą wartość otrzymanych płatności, bez uwzględnienia kosztów działalności.

Działalność nierejestrowana może obejmować zarówno świadczenie usług, jak i sprzedaż towarów. Jednak istnieją pewne rodzaje działalności, które wymagają obligatoryjnej rejestracji niezależnie od wysokości osiąganych przychodów. Dotyczy to przede wszystkim działalności wymagających specjalnych zezwoleń, koncesji lub wpisów do rejestrów regulowanych.

Rewolucyjne zmiany dla cudzoziemców od czerwca 2025

Najbardziej znaczącą zmianą wprowadzaną w przepisach dotyczących działalności nierejestrowanej są nowe ograniczenia dla cudzoziemców, które wejdą w życie w czerwcu 2025 roku. Te zmiany fundamentalnie przekształcą dostęp do tej formy działalności dla osób niebędących obywatelami Polski, wprowadzając wymogi analogiczne do tych obowiązujących przy rejestracji pełnoprawnej działalności gospodarczej.

Od czerwca 2025 roku cudzoziemcy będą mogli prowadzić działalność nierejestrowaną wyłącznie wtedy, gdy spełniają warunki wymagane dla rozpoczęcia działalności gospodarczej. Oznacza to konieczność posiadania odpowiedniego tytułu pobytowego, który uprawnia do wykonywania pracy zarobkowej na terytorium Polski. Ta zmiana ma na celu uporządkowanie rynku pracy i zapewnienie, że cudzoziemcy prowadzący jakąkolwiek formę działalności gospodarczej posiadają legalne podstawy do przebywania w Polsce.

Wśród tytułów pobytowych uprawniających do prowadzenia działalności nierejestrowanej znajdą się zezwolenie na pobyt stały oraz status rezydenta długoterminowego UE. Te formy pobytu zapewniają stabilną sytuację prawną i długoterminowe perspektywy pozostania w Polsce, co uzasadnia możliwość prowadzenia działalności gospodarczej nawet w uproszczonej formie.

Niebieska Karta UE stanowi kolejny tytuł pobytowy uprawniający do prowadzenia działalności nierejestrowanej. Ten dokument jest przeznaczony dla wysoko wykwalifikowanych pracowników i zapewnia szeroki dostęp do rynku pracy, w tym możliwość prowadzenia działalności gospodarczej. Posiadacze Niebieskiej Karty UE będą mogli bez przeszkód korzystać z możliwości prowadzenia działalności nierejestrowanej.

Status uchodźcy oraz zgoda na pobyt ze względów humanitarnych to kolejne podstawy prawne umożliwiające prowadzenie działalności nierejestrowanej. Te formy ochrony międzynarodowej zapewniają osobom znajdującym się w szczególnej sytuacji życiowej dostęp do rynku pracy i możliwość samodzielnego utrzymania się poprzez prowadzenie działalności gospodarczej.

Szczególne uprawnienia dla wybranych grup cudzoziemców

Nowe regulacje przewidują również szczególne ułatwienia dla określonych grup cudzoziemców, którzy ze względu na swój status prawny lub pochodzenie będą mogli prowadzić działalność nierejestrowaną na preferencyjnych zasadach. Te rozwiązania mają na celu uwzględnienie specyfiki różnych kategorii cudzoziemców przebywających w Polsce.

Obywatele Unii Europejskiej oraz obywatele państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego będą mogli korzystać z dodatkowych ułatwień przy prowadzeniu działalności nierejestrowanej. Wynika to z zasad swobody przepływu osób i usług obowiązujących w ramach jednolitego rynku europejskiego, które zapewniają obywatelom UE i EOG równe traktowanie w dostępie do działalności gospodarczej.

Obywatele Stanów Zjednoczonych oraz obywatele Szwajcarii również będą mogli skorzystać z dodatkowych ułatwień. Te preferencje wynikają z umów bilateralnych i wielostronnych zawartych między Polską a tymi państwami, które przewidują wzajemne ułatwienia w prowadzeniu działalności gospodarczej i dostępie do rynków pracy.

Szczególnie istotną grupą są legalnie przebywający Ukraińcy posiadający numer PESEL. Ta kategoria cudzoziemców, ze względu na szczególną sytuację geopolityczną i masowy napływ uchodźców z Ukrainy, otrzyma preferencyjne traktowanie w dostępie do działalności nierejestrowanej. Posiadanie numeru PESEL stanowi potwierdzenie legalnego pobytu i umożliwia pełne korzystanie z uprawnień związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Osoby przynależące do rodziny obywatela UE również będą mogły prowadzić działalność nierejestrowaną na ułatwionych zasadach. To rozwiązanie ma na celu zapewnienie spójności systemu prawnego i umożliwienie członkom rodzin obywateli europejskich pełnego uczestnictwa w życiu gospodarczym.

Ograniczenia dla innych grup społecznych

Przepisy dotyczące działalności nierejestrowanej zawierają również szczególne regulacje dla innych grup społecznych, które ze względu na swój status prawny, wiek lub sytuację zawodową podlegają dodatkowym ograniczeniom lub wymagają spełnienia specjalnych warunków.

Osoby niepełnoletnie i ich ograniczenia prawne

Osoby niepełnoletnie mogą prowadzić działalność nierejestrowaną, jednak ich sytuacja prawna jest znacznie bardziej skomplikowana ze względu na ograniczoną zdolność prawną. Podstawowym wymogiem jest uzyskanie zgody opiekuna prawnego na zawieranie umów związanych z prowadzoną działalnością. Ta zgoda musi być wyrażona w sposób wyraźny i dotyczyć konkretnych rodzajów umów lub transakcji.

Interesującym aspektem prawnym jest możliwość samodzielnego zarządzania uzyskanym dochodem przez osoby niepełnoletnie. Oznacza to, że mimo ograniczonej zdolności prawnej, niepełnoletni przedsiębiorcy mogą decydować o sposobie wykorzystania środków finansowych pochodzących z prowadzonej działalności. Wyjątek stanowią sytuacje, w których sąd orzekł szczególne ograniczenia w tym zakresie.

Bezrobotni i utrata statusu

Osoby bezrobotne podlegają szczególnym ograniczeniom w prowadzeniu działalności nierejestrowanej, które wynikają z definicji bezrobocia i warunków otrzymywania świadczeń z urzędu pracy. Kluczową kwestią jest rozróżnienie między różnymi formami aktywności zarobkowej i ich wpływem na status bezrobotnego.

Działalność oparta na umowach cywilnoprawnych, takich jak umowa zlecenia czy umowa o dzieło, automatycznie skutkuje utratą statusu bezrobotnego. Ta regulacja wynika z założenia, że osoba wykonująca pracę na podstawie umów cywilnoprawnych nie może być jednocześnie uznawana za bezrobotną, ponieważ posiada źródło dochodu z tytułu świadczonej pracy.

Jedyną dozwoloną formą działalności dla osób bezrobotnych jest sprzedaż towarów, ale tylko pod warunkiem, że miesięczny przychód nie przekracza 2333 złotych (kwota obowiązująca w 2025 roku). Ten limit jest corocznie aktualizowany i stanowi kompromis między możliwością prowadzenia drobnej działalności handlowej a utrzymaniem statusu osoby bezrobotnej.

Urzędnicy i wewnętrzne regulaminy

Urzędnicy formalnie mogą prowadzić działalność nierejestrowaną, ponieważ przepisy nie zawierają bezwzględnego zakazu takiej aktywności dla osób zatrudnionych w administracji publicznej. Jednak praktyczne możliwości prowadzenia takiej działalności mogą być znacznie ograniczone przez wewnętrzne regulaminy obowiązujące w poszczególnych urzędach i instytucjach.

Wiele instytucji publicznych wprowadza własne ograniczenia dotyczące aktywności zarobkowej poza pracą, które mogą obejmować całkowity zakaz prowadzenia działalności gospodarczej lub wymóg uzyskania zgody przełożonego. Te regulacje mają na celu uniknięcie konfliktu interesów i zapewnienie, że obowiązki służbowe są wykonywane w sposób bezstronny i niezależny.

Rolnicy i wyłączenia branżowe

Rolnicy stanowią szczególną grupę, która może prowadzić działalność nierejestrowaną, ale z istotnymi ograniczeniami dotyczącymi rodzaju prowadzonej działalności. Kluczowe jest to, że działalność nie może dotyczyć obszarów wyłączonych z ustawy, które są już regulowane innymi przepisami prawa rolnego.

Do głównych wyłączeń należy działalność agroturystyczna, która podlega odrębnym regulacjom i może być prowadzona przez rolników bez obowiązku rejestracji w CEIDG, ale na podstawie specjalnych przepisów dotyczących agroturystyki. Podobnie sprzedaż posiłków oraz produkcja wina domowego są regulowane odrębnymi przepisami i nie mogą być prowadzone w ramach działalności nierejestrowanej.

Obowiązki i limity w działalności nierejestrowanej

Prowadzenie działalności nierejestrowanej, mimo swojej uproszczonej formy, wiąże się z szeregiem obowiązków prawnych i administracyjnych, których przestrzeganie jest konieczne dla zachowania legalności prowadzonej aktywności. Te obowiązki obejmują zarówno aspekty podatkowe, jak i ewidencyjne oraz związane z ubezpieczeniami społecznymi.

Limity przychodowe i ich konsekwencje

Limit przychodu stanowi najważniejsze ograniczenie w działalności nierejestrowanej i wynosi 50% minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w danym roku kalendarzowym. Ten limit jest obliczany miesięcznie i jego przekroczenie w którymkolwiek miesiącu automatycznie generuje obowiązek rejestracji działalności gospodarczej w CEIDG.

Kontrola przestrzegania limitu przychodowego odbywa się na podstawie ewidencji sprzedaży, którą każda osoba prowadząca działalność nierejestrowaną jest zobowiązana prowadzić. Ta ewidencja musi zawierać wszystkie istotne informacje dotyczące zawieranych transakcji, w tym daty, kwoty, opisy świadczonych usług lub sprzedawanych towarów oraz dane kontrahentów.

Dokumentowanie transakcji i ewidencja

Osoby prowadzące działalność nierejestrowaną mają obowiązek prowadzenia uproszczonego rejestru przychodów, który stanowi podstawę do rozliczania podatków i kontroli przestrzegania limitów przychodowych. Ten rejestr musi być prowadzony w sposób rzetelny i chronologiczny, umożliwiający jednoznaczne określenie wysokości osiąganych przychodów w poszczególnych miesiącach.

Rachunki i faktury stanowią kolejny obszar obowiązków dokumentacyjnych. Osoby prowadzące działalność nierejestrowaną mają obowiązek wystawienia rachunku lub faktury na żądanie klienta. Ten obowiązek ma na celu zapewnienie transparentności transakcji i umożliwienie klientom prawidłowego dokumentowania ponoszonych wydatków.

Obowiązki wobec ZUS i ubezpieczeń społecznych

Kwestie związane z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych w działalności nierejestrowanej są uzależnione od formy prawnej zawieranych umów. Gdy usługi są świadczone na podstawie umów cywilnoprawnych, takich jak umowa zlecenia lub umowa o dzieło, powstaje obowiązek składkowy analogiczny do tego obowiązującego przy innych formach zatrudnienia.

Składki ZUS muszą być odprowadzane zarówno przez zleceniodawcę, jak i przez osobę świadczącą usługi, zgodnie z obowiązującymi stawkami i zasadami. Ten obowiązek może znacząco wpłynąć na opłacalność prowadzonej działalności, szczególnie przy niskich przychodach charakterystycznych dla działalności nierejestrowanej.

Rozliczenia podatkowe i PIT

Przychody z działalności nierejestrowanej podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i muszą być ujęte w zeznaniu rocznym PIT-36. Istotną cechą tego systemu rozliczeń jest brak obowiązku płacenia zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy, co oznacza, że całe rozliczenie odbywa się raz w roku.

To rozwiązanie może być korzystne z punktu widzenia płynności finansowej, ponieważ pozwala na zatrzymanie środków przez cały rok podatkowy. Jednak wymaga to odpowiedzialnego podejścia do zarządzania finansami i odkładania środków na przyszłe zobowiązania podatkowe.

Kasa fiskalna i próg obowiązku

Obowiązek posiadania kasy fiskalnej w działalności nierejestrowanej powstaje w określonych sytuacjach związanych z wysokością obrotów lub rodzajem prowadzonej działalności. Podstawowym progiem jest przekroczenie 20 tysięcy złotych rocznej sprzedaży, po czym konieczne staje się wyposażenie się w kasę fiskalną i ewidencjonowanie wszystkich transakcji.

Dodatkowo obowiązek ten może powstać wcześniej, jeśli sprzedaż obejmuje towary lub usługi objęte obowiązkiem ewidencji zgodnie z odrębnymi przepisami. W takich przypadkach kasa fiskalna może być wymagana niezależnie od wysokości osiąganych obrotów.

Kontrole i nadzór nad działalnością

Działalność nierejestrowana podlega różnorodnym kontrolom przeprowadzanym przez różne organy administracji publicznej. Kontrole podatkowe są prowadzone przez urzędy skarbowe i mają na celu sprawdzenie prawidłowości rozliczeń podatkowych oraz przestrzegania limitów przychodowych.

Kontrole sanitarne mogą dotyczyć działalności związanej z żywnością, kosmetykami lub innymi produktami podlegającymi nadzorowi sanitarnemu. Kontrole konsumenckie sprawdzają przestrzeganie praw konsumentów i jakość oferowanych produktów lub usług.

Kontrole ochrony danych nabierają coraz większego znaczenia, szczególnie gdy działalność wiąże się z przetwarzaniem danych osobowych klientów. Osoby prowadzące działalność nierejestrowaną muszą przestrzegać przepisów RODO i mogą podlegać kontrolom Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych.

Kiedy rejestracja działalności staje się obowiązkowa

Istnieje szereg sytuacji, w których prowadzenie działalności w formie nierejestrowanej nie jest możliwe lub dozwolone, co automatycznie generuje obowiązek rejestracji pełnoprawnej działalności gospodarczej w CEIDG. Te sytuacje wynikają zarówno z charakteru prowadzonej działalności, jak i z przekroczenia określonych progów lub limitów.

Działalności wymagające zezwoleń i koncesji

Pierwszą kategorią działalności wymagających obligatoryjnej rejestracji są te, które wymagają zezwolenia, koncesji lub wpisu do rejestru regulowanego. Te rodzaje działalności są uznawane za szczególnie wrażliwe ze względu na bezpieczeństwo publiczne, ochronę zdrowia lub inne ważne interesy społeczne, dlatego wymagają specjalnego nadzoru i kontroli.

1. Sprawdź czy planowana działalność wymaga specjalnych zezwoleń
2. Zidentyfikuj organ odpowiedzialny za wydawanie koncesji
3. Przygotuj wymaganą dokumentację aplikacyjną
4. Złóż wniosek o rejestrację działalności w CEIDG
5. Uzyskaj niezbędne zezwolenia przed rozpoczęciem działalności

Do tej kategorii należą między innymi usługi ochroniarskie, które wymagają specjalnej licencji i podlegają szczególnemu nadzorowi ze względu na kwestie bezpieczeństwa publicznego. Usługi księgowe również wymagają rejestracji ze względu na ich znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania systemu podatkowego i konieczność zapewnienia odpowiednich kwalifikacji osób je świadczących.

Pośrednictwo ubezpieczeniowe stanowi kolejny przykład działalności wymagającej rejestracji ze względu na konieczność posiadania odpowiednich uprawnień i podlegania nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego. Te działalności charakteryzują się wysokim poziomem odpowiedzialności i potencjalnym wpływem na interesy finansowe klientów.

Przekroczenie limitów przychodowych

Przekroczenie miesięcznego limitu przychodów stanowi automatyczną przesłankę do rejestracji działalności gospodarczej. Limit ten, wynoszący 50% minimalnego wynagrodzenia, jest kontrolowany miesięcznie, a jego przekroczenie w którymkolwiek miesiącu generuje obowiązek rejestracji w CEIDG w terminie 7 dni od końca miesiąca, w którym nastąpiło przekroczenie.

Ta regulacja ma na celu zapewnienie, że działalność nierejestrowana rzeczywiście pozostaje formą drobnej aktywności gospodarczej i nie staje się sposobem na unikanie obowiązków związanych z prowadzeniem pełnoprawnej działalności gospodarczej. Przekroczenie limitu oznacza, że skala działalności wykracza poza ramy przewidziane dla formy nierejestrowanej.

Działalności zwolnione z obowiązku rejestracji

Polskie prawo przewiduje również kategorię działalności, które są całkowicie zwolnione z obowiązku rejestracji niezależnie od wysokości osiąganych przychodów. Te zwolnienia wynikają ze specyfiki poszczególnych branż i mają na celu wspieranie określonych sektorów gospodarki lub zachowanie tradycyjnych form działalności.

Agroturystyka rolnicza

Agroturystyka prowadzona przez rolników stanowi najważniejszy przykład działalności zwolnionej z obowiązku rejestracji. To zwolnienie ma na celu wspieranie rozwoju turystyki wiejskiej i umożliwienie rolnikom dywersyfikacji źródeł dochodu bez konieczności rejestrowania działalności gospodarczej.

Agroturystyka może obejmować świadczenie usług noclegowych, gastronomicznych oraz rekreacyjnych związanych z pobytem na obszarach wiejskich. Kluczowym warunkiem jest prowadzenie tej działalności przez osobę będącą rolnikiem i wykorzystywanie zasobów gospodarstwa rolnego do świadczenia usług turystycznych.

Produkcja wina domowego

Wyrób wina do 100 hektolitrów rocznie stanowi kolejne zwolnienie z obowiązku rejestracji działalności gospodarczej. Ta regulacja ma na celu wspieranie tradycyjnych metod produkcji wina i umożliwienie małym producentom sprzedaży swoich wyrobów bez konieczności rejestrowania działalności gospodarczej.

Limit 100 hektolitrów rocznie jest stosunkowo wysoki i pozwala na prowadzenie znaczącej działalności produkcyjnej. Producenci wina korzystający z tego zwolnienia muszą jednak przestrzegać przepisów dotyczących jakości i bezpieczeństwa żywności oraz odpowiednio oznaczać swoje produkty.

Rolniczy handel detaliczny

Rolniczy handel detaliczny produktów z własnych upraw lub hodowli również jest zwolniony z obowiązku rejestracji. To zwolnienie umożliwia rolnikom bezpośrednią sprzedaż swoich produktów konsumentom bez pośrednictwa hurtowni czy sklepów.

Ta forma działalności może obejmować sprzedaż na targowiskach, przy gospodarstwie lub poprzez dostawę bezpośrednią do klientów. Kluczowym warunkiem jest to, że sprzedawane produkty muszą pochodzić z własnej produkcji rolnej, a nie być odkupywane od innych producentów.

Rolnik prowadzący gospodarstwo w województwie małopolskim sprzedaje warzywa z własnych upraw na lokalnym targu oraz bezpośrednio klientom. Mimo osiągania miesięcznych przychodów przekraczających 5000 złotych, nie musi rejestrować działalności gospodarczej, ponieważ korzysta ze zwolnienia dla rolniczego handlu detalicznego produktów z własnej produkcji.

Praktyczne aspekty prowadzenia działalności nierejestrowanej

Prowadzenie działalności nierejestrowanej w praktyce wymaga znajomości nie tylko przepisów prawnych, ale także umiejętności praktycznego zarządzania małą działalnością gospodarczą. Osoby decydujące się na tę formę aktywności muszą być świadome zarówno korzyści, jak i ograniczeń związanych z tym wyborem.

Planowanie działalności i kontrola limitów

Skuteczne planowanie działalności jest kluczowe dla utrzymania się w ramach limitów przewidzianych dla działalności nierejestrowanej. Osoby prowadzące taką działalność muszą na bieżąco monitorować swoje przychody i planować aktywność tak, aby nie przekroczyć miesięcznego limitu 50% minimalnego wynagrodzenia.

Praktycznym rozwiązaniem może być prowadzenie prostej ewidencji przychodów w formie elektronicznej lub papierowej, która pozwala na bieżące śledzenie osiąganych wyników. Wiele osób korzysta z prostych aplikacji mobilnych lub arkuszy kalkulacyjnych do tego celu.

• Działalność musi być zgłoszona jeśli wymaga specjalnych zezwoleń
• Miesięczne przychody nie mogą przekraczać połowy płacy minimalnej
• Ewidencja sprzedaży musi być prowadzona systematycznie
• Rachunki należy wystawiać na żądanie klientów
• Dokumenty trzeba przechowywać przez okres określony prawem

Zarządzanie finansami i podatkami

Zarządzanie finansami w działalności nierejestrowanej wymaga szczególnej dyscypliny ze względu na brak obowiązku płacenia zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy. Oznacza to, że całe rozliczenie podatkowe odbywa się raz w roku, co wymaga odkładania odpowiednich środków na przyszłe zobowiązania.

Praktycznym rozwiązaniem jest regularne odkładanie określonego procentu przychodów na specjalne konto oszczędnościowe, z którego będzie można sfinansować zobowiązania podatkowe. Typowo zaleca się odkładanie 15-20% przychodów na cele podatkowe, w zależności od wysokości innych dochodów podatnika.

Rozwój działalności i przejście do rejestracji

Planowanie rozwoju działalności powinno uwzględniać moment ewentualnego przejścia do formy zarejestrowanej. Wiele osób traktuje działalność nierejestrowaną jako formę testowania rynku i sprawdzenia opłacalności pomysłu biznesowego przed podjęciem decyzji o rejestracji pełnoprawnej działalności gospodarczej.

Przejście do działalności zarejestrowanej może być korzystne nie tylko ze względu na przekroczenie limitów, ale także z powodu możliwości skorzystania z różnych form wsparcia dla przedsiębiorców, ulg podatkowych czy programów finansowania działalności gospodarczej.

Najczęstsze pytania

Tak, do czerwca 2025 roku cudzoziemcy mogą prowadzić działalność nierejestrowaną na takich samych zasadach jak obywatele polscy, pod warunkiem spełnienia podstawowych wymogów dotyczących braku prowadzenia działalności w poprzednich 60 miesiącach i nieprzekraczania limitu przychodowego.

Od czerwca 2025 roku cudzoziemiec będzie potrzebował odpowiedniego tytułu pobytowego uprawniającego do prowadzenia działalności gospodarczej, takiego jak zezwolenie na pobyt stały, Niebieska Karta UE, status uchodźcy lub zgoda na pobyt ze względów humanitarnych.

Osoba bezrobotna może prowadzić wyłącznie sprzedaż towarów w ramach działalności nierejestrowanej, pod warunkiem że miesięczny przychód nie przekroczy 2333 złotych w 2025 roku. Świadczenie usług na podstawie umów cywilnoprawnych skutkuje automatyczną utratą statusu bezrobotnego.

Limit przychodów wynosi 50% minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w danym roku. Jest to limit miesięczny, którego przekroczenie w którymkolwiek miesiącu generuje obowiązek rejestracji działalności gospodarczej w CEIDG w terminie 7 dni.

Tak, działalność nierejestrowana może podlegać kontrolom podatkowym, sanitarnym, konsumenckim oraz kontrolom ochrony danych osobowych. Kontrole te mają na celu sprawdzenie przestrzegania obowiązujących przepisów i prawidłowości prowadzonej ewidencji.